دانشنامه امام علی علیه السلام

آیا عبدالرحمن بن ملجم توئی؟

در روایت است عبدالرحمن بن ملجم- ملعون- نزد حضرت امیر علیه السّلام آمد و گفت: مرکب سواری بمن بده، حضرت نگاهی به او نمود و فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ گفت: آری، حضرت دوباره فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ گفت: آری حضرت برای بار سوم فرمود: عبدالرحمن بن ملجم مرادی توئی؟ عرض کرد: آری، حضرت به شخصی بنام غزوان فرمود: او را بر اسب سرخ سوار کن، اسبی سرخ آورد و ابن ملجم سوار شد و افسار آن را گرفته پشت کرد و رفت. در این هنگام حضرت فرمود:

ارید حبائه و یرید قتلی

عذیرک من خلیلک من مراد

و چون آن جنایت را مرتکب شد و حضرت را ضربت زد، ابن ملجم را نزد حضرت آوردند،حضرت به او فرمود: بخدا سوگند آن همه احسان هائی که به تو انجام می دادم با توجه به این بود که می دانستم تو قاتل من هستی ولی این گونه با تو برخورد کردم تا خداوند بر علیه تو باشد. [1] .

-----------

پی نوشت ها:

[1] الارشاد، ص 16.

آزادی در کار

مردم شهری خدمت امام علی علیه السلام آمدند و مدّعی شدند:

در آن شهرستان، نهری است که با مرور زمان پر شده و آثارش از میان رفته و حفر مجدّد آن برای مسلمانان ضروری است.

آنگاه از آن حضرت خواستند که به حاکم شهر بنویسد تا برای حفر نهر، مردم را به بیگاری (کار اجباری) بگیرد.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام حفر نهر را پذیرفت ولی بیگاری را قبول نکرد و به عامل خود «قرظه بن کعب» [1] چنین نوشت:

«امّا بعد، عدّه ای از اشخاص که از منطقه حکم فرمائی تو هستند نزد من آمده و گفتند:

در آنجا نهری